ΤΑ ΑΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΟΛΟΓΙΑΣ

ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ Ι. ΚΟΝΙΔΑΡΗ

Ὁ καθηγητὴς Γρηγόριος Στάθης, διευθυντὴς τοῦ Ἱδρύματος, στὸ ἔργο του ΤΑ ΠΡΩΤΟΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΕΩΣ (τ. Α΄, σσ. 217-218) σημειώνει τὰ ἀκόλουθα σχετικὰ μὲ τὰ ἀποκείμενα στὴν βιβλιοθήκη τοῦ ΙΒΜ χειρόγραφα Βυζαντινῆς Μουσικῆς:
«Μία ἰδιαίτερα σημαντικὴ καὶ αὐτόνομη συλλογὴ ἀντιγράφων [τῶν πρωτογράφων τῆς Νέας Μεθόδου] ἀποτελεῖ ἡ Βιβλιοθήκη τοῦ Ἰωάννου Κονιδάρη ἀπ' τὴν Κεφαλονιά, ποὺ ἀπόκειται στὸ Ἵδρυμα Βυζαντινῆς Μουσικολογίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπ' τὸ 1973 ὕστερα ἀπὸ ἀγορὰ ἀπ' τὴν κληρονόμο Ἑλένη τῆς οἰκογένειας Κονιδάρη μὲ τὴν φροντίδα τοῦ ὑποφαινομένου Γρηγορίου Στάθη καὶ τοῦ τότε Διευθυντοῦ μακαριστοῦ μητροπολίτου Σερβίων καὶ Κοζάνης κυροῦ Διονυσίου Ψαριανοῦ. Ὁ Ἰωάννης Κονιδάρης, γόνος εὔπορης οἰκογένειας, μὲ ζῆλο φιλομαθείας στὰ ψαλτικά, εἰκοσαετὴς τότε, ταξίδεψε καὶ ἔφτασε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸν Μάϊο τοῦ 1819 κι ἄρχισε τὰ μαθήματά του πρῶτα στὸν Θεόδωρο Φωκαέα κι ὕστερα καὶ στὴ Μουσικὴ Σχολὴ τῶν τριῶν διδασκάλων. Ἔμεινε λίγο περισσότερο ἀπὸ ἕνα χρόνο, Μάϊο 1819–Αὔγουστο 1820 καὶ ἔμαθε τὴ Νέα Μέθοδο, καί, τὸ κυριώτερο, ἐπιδόθηκε στὴν ἀντιγραφὴ τῶν πρωτογράφων, ἢ τὴν ἀγορὰ ἑτοίμων ἀντιγράφων τῶν πρωτογράφων, κυρίως ἀπ' τὸν Χουρμούζιο, μὲ τὸν ὁποῖο διατήρησε φιλικὲς καὶ οἰκογενειακὲς σχέσεις. Οἱ κώδικες αὐτοὶ τοῦ Ἰωάννου Κονιδάρη, ἀντίγραφα τῶν πρωτογράφων, ποὺ ἀπόκεινται στὸ Ἵδρυμα Βυζαντινῆς Μουσικολογίας, εἶναι• ἡ Παπαδικὴ (4 τόμοι) σὲ ἐξήγηση τοῦ Χουρμουζίου, τὸ Οἰκηματάριο (δύο τόμοι), ἡ Ἁνθολογία Παπαδικῆς (δύο τόμοι), τὰ Ἅπαντα Πέτρου Μπερεκέτη (ἕξι τόμοι), τὸ Ἁναστασιματάριο τοῦ Χρυσάφη τοῦ νέου καὶ τοῦ Πέτρου Πελοποννησίου, ἡ Ἐκλογὴ στιχηραρικοῦ μέλους, τὸ Δοξαστάριο τοῦ Πέτρου Πελοποννησίου καὶ τοῦ Ἰακώβου Πρωτοψάλτου (δύο τόμοι), τὸ Εἱρμολόγιο τοῦ Πέτρου Πελοποννησίου καὶ τὸ σύντομο τοῦ Πέτρου Βυζαντίου, τὸ Καλοφωνικὸ Εἱρμολόγιο (δύο τόμοι)».